Kamienica mieszkalna jest samodzielnym obiektem w strukturze miasta i jednocześnie podstawową substancją tworzącą przestrzeń publiczną. Zamyka w swoim wnętrzu prywatność i współtworzy przestrzeń wspólną. Nowoczesne miasto reaguje na zmiany społeczne i środowiskowe, eksperymentując z nowymi typologiami. W budynkach mieszkalnych, z kolei, manifestują się wszystkie istotne cechy architektury. Na styku miasta i kamienicy będziemy poszukiwać rozwiązań przestrzennych i architektonicznych dobrze ilustrujących rozwój wzorców zamieszkiwania. W artykule omówimy, jak nowe modele społeczne, takie jak cohousing, mogą wpłynąć na współczesne i przyszłe budownictwo mieszkaniowe. Na tle historycznych typologii przeprowadzimy studia przypadków współczesnych kamienic z uwzględnieniem ich interakcji z miastem w ujęciu przestrzennym, funkcjonalnym i społecznym.