Budynki wysokościowe, tj. o wysokości wynoszącej powyżej 55 m nad poziomem terenu, stanowią charakterystyczne elementy i dominanty w dużych aglomeracjach miejskich, a rozwój budownictwa wysokościowego cechuje nie tylko poszukiwanie nowych, oryginalnych form, ale też szybki postęp techniczny. Wyróżniają się budynki o wysokości ponad 400 m powstające na Bliskim Wschodzie oraz w Chinach. Ewoluująca architektura budynków wysokościowych wynika z trendów i stylów, a wykorzystywanie rozwijających się metod cyfrowych umożliwia tworzenie skomplikowanych technicznie rozwiązań przestrzennych. W architekturze prezentowanych obiektów widoczne są dwie cechy: opływowy, swobodny kształt oraz w konsekwencji wzrastająca smukłość. Istotne jest też ukierunkowanie proekologiczne, m.in. na ograniczanie zużycia energii, które często wpływa na formę obiektu. W artykule dokonano przeglądu kształtowania form przestrzennych wybranych budynków wysokościowych zaprojektowanych i zrealizowanych w XXI wieku.