Artykuł ukazuje różne sposoby przedstawiania koncepcji architektonicznych okresu międzywojennego w Polsce na przykładzie działalności wybranych artystów (głównie z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej). Koncepcje reprezentacji graficznej omawiane są w szerokim kontekście międzywojennej grafiki polskiej: ilustracji z czasopism i książek, reklam i plakatów. Studium przypadku obejmuje rysunki w stylu akademickim (m.in. Mariana Lalewicza), awangardową grafikę artystów z kręgu „Blok” i „Praesens”, będących wyraźnie pod wpływem holenderskiego neoplastycyzmu, niemiecką szkołę Bauhaus (m.in. Bohdana Lacherta i Józefa Szanajcy) oraz ilustracje z drugiej połowy lat 30. (m.in. Juliusza Żórawskiego, Bohdana Pniewskiego).